Opublikowano Dodaj komentarz

Rozmowa z Jose Luisem Mendilibarem

Drużyna SD Eibar to jedna z największych pozytywnych niespodzianek sezonu 2017/2018 w La Liga. Zespół pochodzący z małej – liczącej poniżej 30 tys. mieszkańców – miejscowości w Kraju Basków, pomimo skromnego budżetu był w stanie rywalizować z najlepszymi drużynami, zajmując ostatecznie 9 miejsce. Czym była spowodowana dobra postawa tej drużyny? Główne czynniki to z pewnością: inteligentne zarządzanie klubem, dobra polityka transferowa, odpowiedni zawodnicy i osoba trenera. I właśnie dlatego, w poniższej rozmowie postanowiłem z bliska przyjrzeć się ostatniemu czynnikowi, czyli trenerowi SD Eibar- Jose Luisowi Mendilibarowi.

Jose Luis Mendilibar nie był piłkarzem wybitnym, grał w takich klubach jak: Athletic Bilbao II, CD Logroñés, Sestao S.C. Występował w rozgrywkach Segunda Division, jednakże nigdy nie otarł się o najwyższa klasę rozgrywkową. Jako trener zaczynał od drużyn z niższych lig, przechodząc przez kolejne klasy rozgrywkowe, aż w 2005 roku objął drużynę z Primera Division – Athletic Bilbao. Oprócz tego prowadził m.in. Real Valladolid, CA Osasuna czy Levante. Jednak to właśnie ostatnie dobre wyniki drużyny SD Eibar, sprawiły, że jest on obecnie bardzo cenionym szkoleniowcem na hiszpańskim rynku. Poniżej przedstawiam rozmowę z baskijskim szkoleniowcem.

 

Dużo osób określa Trenera jako człowieka bardzo szczerego oraz skromnego, jakie cechy powinien posiadać dobry trener?

Moim zdaniem trener, aby osiągnąć sukces musi być pewny tego co robi. Musi mieć swoją wizję i iść zaparte w jej kierunku. Jeśli zawodnik wyczuje, że trener się waha bądź ma wątpliwości, przyniesie to negatywny skutek. Kluczowa jest praca z dnia na dzień. Tylko w ten sposób jesteśmy w stanie stworzyć pewne mechanizmy funkcjonujące w drużynie.

Eibar to drużyna, którą z przyjemnością się ogląda w tym sezonie, chociażby ze względu na intensywność z jaką grają, w jaki sposób scharakteryzowałby Trener model gry swojego zespołu?

Tak to prawda, że jesteśmy drużyną, która potrafi utrzymać wysokie tempo gry przez długi okres czasu. Bardzo często odbieramy piłkę na połowie przeciwnika, ze względu na skuteczny wysoki pressing. Utrzymujemy również małe przestrzenie pomiędzy formacjami, dlatego też nie jest nam łatwo strzelić bramkę. W ataku, staramy się posiadać piłkę jak najbliżej bramki przeciwnika, unikając zbyt długiego posiadania piłki na własnej połowie.

W jaki sposób wygląda wasz przykładowy mikrocykl?

Cechą, która charakteryzuje nasze treningi jest przede wszystkim intensywność. Bardzo często treningi trwają 1h15’ albo 1h, gdyż zależy nam na tym, żeby treningi były krótkie, ale intensywne. Grając w systemie sobota-sobota, dzień po meczu odbywa się trening regeneracyjny, a poniedziałek jest na ogół dniem wolnym. Wtorek, środa to najważniejsze treningi w całym tygodniu. Podczas tych sesji zawodnicy nabywają koncepcję, które będą istotne w kontekście najbliższego meczu. Czwartek trenujemy trochę lżej, żeby w piątek, dzień przed meczem zwiększyć intensywność. Treningi dzień przed meczem, trwają krótko, ale uważam je za bardzo istotne, ze względu na pobudzenie zawodników.

Jak wygląda okres przygotowawczy?

Okres przygotowawczy nie różni się tak bardzo od okresu ligowego. Na ogół trwa 5,5 tygodnia, w którym rozgrywamy 10 meczy sparingowych. Pierwszy tydzień jest wprowadzający, zaś kolejne są bardzo podobne do okresu ligowego. Ważne jest rozłożenie meczy sparingowych, w każdym tygodniu gramy dwa sparingi, jeden w sobotę, drugi w niedzielę. Nasuwa się pytanie dlaczego nie na przykład: jeden w środę, a drugi weekend. Zależy nam na tym, że podczas mikrocyklu zawodnicy pracowali na podobnych obciążeniach, a gdyby grali w środę, treningi czwartkowe bądź piątkowe nie mogłyby być takie same dla każdego zawodnika. Staramy się również, aby każdy zawodnik miał podobną ilość rozegranych minut w meczach kontrolnych.

Obserwując wasze treningi widać, że Trener żyje podczas realizacji poszczególnych ćwiczeń, z czego to wynika?

Uważam, że jeśli zawodnik czuje, że trener jest blisko niego, jest w stanie dać z siebie więcej podczas treningów. Dużo osób uważa, że trener powinien mieć skłonność również do refleksji, obserwując trening spokojnie z boku. Próbowałem takiej metody, jednakże w moim przypadku nie jest ona skuteczna. Muszę żyć na treningu, rozmawiać z zawodnikami oraz na bieżąco korygować poszczególne aspekty. Ciężko wyobrazić mi sobie sytuację w której stoję z boku, a trening prowadzą trenerzy z mojego sztabu szkoleniowego.

Jak wygląda proces doboru zawodnika do drużyny SD Eibar?

W tym procesie bardzo ważna jest rola dyrektora sportowego. Bardzo często dyskutujemy ze sobą, wymieniając swoje opinie. Nie wyobrażam sobie sytuacji, w której dyrektor sportowy ściąga zawodnika bez mojej konsultacji. W innym przypadku to ja jako Trener muszę przekonać dyrektora sportowego, że należy postawić na danego zawodnika. Sprowadzając piłkarzy, mamy na uwadze nie tylko umiejętności piłkarskie danego zawodnika, ale również jego osobowość, jak funkcjonuje w grupie i czy jest w stanie zaaklimatyzować się w tak specyficznym miejscu jak Eibar. Zależy nam również, żeby nasza kadra nie liczyła zbyt wielu zawodników, tak aby każdy piłkarz czuł się ważną częścią zespołu.

Ciekawy przykład to Ivan Ramis, doświadczony stoper jeszcze nie podpisał nowego kontraktu, ale bardzo mi zależy, żeby został w klubie. Oprócz tego, że spełnia on moje oczekiwania na pozycji środkowego obrońcy, sprawia, że zawodnicy którzy grają obok niego czują się dużo pewniej. Jednakże, ze względu na swój wiek nie jest w stanie rozegrać wszystkich spotkań w sezonie. Mając to na uwadze, nawet jeśli zagra połowę meczy w sezonie, wiem, że w tych spotkaniach będzie mocnym punktem naszej drużyny.

W waszej kadrze nie ma dużej ilości wychowanków, z czego to wynika?

Przede wszystkim z aspektu geograficznego. Nasze położenie sprawia, że najzdolniejsi gracze już w najmłodszych latach trafiają do Athleticu bądź do Realu Sociedad i bardzo ciężko jest ich zatrzymać ze względu na aspekt finansowy. Jednakże staramy się korzystać z młodzieży, w tym sezonie trenowali z nami poszczególni zawodnicy z drugiej drużyny oraz z drużyn młodzieżowych, jednakże nie gwarantują oni od razu takiej jakości jak pozostali zawodnicy w kadrze.

Z czego wynika sukces drużyny SD Eibar ? Kolejny bardzo udany sezon przy bardzo skromnym budżecie.

Początek tego sezonu był bardzo trudny, znajdowaliśmy się w strefie spadkowej i wiele osób wskazywało nas jako potencjalnego spadkowicza. Jednakże z biegiem czasu, odbiliśmy się od dna znajdując się przez pewien okres w strefie europejskich pucharów. Ostatecznie zajęliśmy miejsce w pierwszej dziesiątce, co można uznać z pewnością jako duży sukces.

W hiszpańskiej lidze jest coraz więcej klubów o skromnym budżecie, które są zarządzane w bardzo mądrym sposób. SD Eibar, Girona FC, CD Leganes czy świeżo upieczony beniaminek SD Huesca, potwierdzają tę tendencję. Z drugiej strony kluby o większym budżecie czy bogatszej historii są w odwrocie. Tegoroczni spadkowicze, tzn. : Deportivo de La Coruña, Malaga CF czy UD Las Palmas są ogromnym rozczarowaniem tego sezonu.

Jakie cele, stawia przed sobą drużyna Jose Luisa Mendilibara w przyszłym sezonie?

Na pewno nie będzie to łatwy sezon. Z klubu odchodzą filary zespołu, tj. kapitan Dani Garcia, Takashi Inui czy Ander Capa. Jednakże trzon zespołu pozostaje bez zmian i naszym priorytetem na tę chwilę jest zastąpienie wymienionych zawodników. Podobnie jak w poprzednim sezonie, nadrzędnym celem będzie utrzymanie. Jeśli uda się go zrealizować będzie stawiać przed sobą ambitniejsze cele. Jestem pozytywnej myśli gdyż z roku na rok drużyna zajmuje wyższe miejsce w lidze. Sezon 2015/2016 miejsce 14, sezon 2016/2017 miejsce 10 i obecny sezon 2017/2018 miejsce 9.

Jaką wskazówkę dałby Trener dla trenerów pracujących z młodzieżą?

Dużo trenerów młodzieży, szczególnie w Hiszpanii ma tendencję do gry w ataku pozycyjnym, krótkimi podaniami po ziemi, wzorując się na słynnej tiki-tace. Mają do tego warunki, gdyż większość boisk jest ze sztuczną nawierzchnią, co ułatwia ten proces. Jednakże dla mnie kluczowym elementem w szkoleniu młodzieży jest wszechstronność. Zawodnik nie może wyłącznie potrafić grać w ataku pozycyjnym, ale również w kontrataku, w ataku bezpośrednim, w obronie, itd. Coraz mniej trenerów zwraca uwagę na takie aspekty, jak dłuższe podanie, gra ciałem czy gra głową, a są one bardzo ważne w profesjonalnej piłce.

Rozmowa została zrealizowana z udziałem sześciu trenerów z Polski, którzy przyjechali na staż w Kraju Basków. Po zakończeniu dyskusji zaprosiliśmy Trenera na ciepłą herbatę w lokalnym barze. Trener podziękował za herbatę, ale bardzo chętnie napił się z nami piwa. To zachowanie pokazuje, jakim człowiekiem jest Jose Luis Mendilibar. Jest osobą bardzo skromną i pełną pokory, która nie patrzy na inne osoby z góry.

 

Źródło zdjęcia: http://futbola.es/1718liga05/

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *