Bez wątpienia Antoine Griezmann to obecnie jeden z topowych napastników na świecie. Nie dziwi więc fakt, że FC Barcelona jest nim poważnie zainteresowana. Jestem przekonany, że bez problemu odnalazłby się w drużynie z Katalonii, która preferuje grę w ataku pozycyjnym. Jednakże uważam, że w systemie 1-4-4-2 oraz modelu gry jaki stosuje drużyna Diego Simeone, ten zawodnik sprawdza się idealnie.
Jest bardzo niebezpieczny podczas kontrataku, wykorzystując wolne przestrzenie na połowie przeciwnika. Świetnie przewiduje strefy, które będą użyteczne w kolejnej fazie akcji. Jest idealnym uzupełnieniem dla napastnika o odmiennym profilu (typu Diego Costa), który bardzo często wiążę kilku obrońców, tak aby stworzyć wolną strefę dla Griezmanna. Podczas gry bezpośredniej jest również bardzo efektywny, kierując się w boczne sektory, gdzie otrzymuje długie podanie od obrońców.
Dużo się mówi o jego umiejętnościach technicznych, tj. prowadzenie piłki, drybling czy strzał oraz aspekcie motorycznym (szybkość), dzięki którym jest tak bardzo niebezpieczny dla przeciwnika. Jednakże warto zwrócić uwagę na zachowania bez piłki i zadać sobie pytanie: dlaczego w tak łatwy sposób dochodzi do sytuacji bramkowych? W wielu przypadkach, kluczem do tego jest wykorzystanie przewagi pozycyjnej, co sprawia, że jest zawodnikiem wybitnym. Poniżej prezentuję wybrane zachowania napastnika Atletico Madryt podczas kontrataku, ataku pozycyjnego oraz w sytuacjach finalizacji w polu karnym przeciwnika.
Warto zwrócić uwagę, że w momencie odbioru piłki przez drużynę Atletico Madryt, Griezmann znajduję się w głębi pola, skąd może zdecydować w którą strefę wbiec, tak aby zaskoczyć przeciwnika. Pomimo faktu, że w większości sytuacji jest osamotniony i przeciwnik posiada przewagę liczebną, jest w stanie uzyskać przewagę pozycyjną nad linią obrony przeciwnika. Bardzo często wbiega w strefę pomiędzy środkowymi obrońcami, wykorzystując wolną przestrzeń. Warto również zwrócić uwagę na odpowiedni timing oraz moment w którym rusza, tak aby nie być na pozycji spalonej. Po otrzymaniu podania, wykorzystuje swoją szybkość oraz prowadzenie piłki oraz wbiega przed przeciwnika, tak by utrudnić interwencję obrońcy.
W przypadku ataku pozycyjnego zawodnik ten ustawiony jest jako najbardziej wysunięty napastnik, który stanowi punkt odniesienia dla całego zespołu. Ponadto znajduje się w środkowej strefie, skąd w bardzo łatwy sposób może ruszyć w kierunku bocznego sektora. Bardzo często ustawiony jest przy dalszym środkowym obrońcy, dzięki czemu stwarza sobie większą przestrzeń pomiędzy stoperami oraz może wykorzystać przestrzeń za plecami bliższego środkowego obrońcy. Tuż przed oddaniem strzału widać, że kontroluje zachowanie bramkarza, tak aby wiedzieć w jaki sposób zakończyć akcję.
W sytuacji kiedy piłka jest w bocznym sektorze i ma nastąpić dośrodkowanie w pole karne, Griezamann zachowuje się w bardzo inteligentny sposób. Stara się zidentyfikować strefę, w którą należy wbiec tak aby wykorzystać przewagę pozycyjną nad obrońcami. Można zauważyć, że napastnik Atletico Madryt do końca obserwuje zachowanie obrońców, co pozwala mu podjąć najlepszą decyzję. Często napastnikowi Los Colchoneros nie śpieszy się, aby wbiec w pole karne, kontroluje tempo biegu, tak aby przyspieszyć w odpowiednim momencie.
Zdarza się również, że francuski napastnik koryguje swój ruch ze względu na zmianę decyzji obrońcy oraz rodzaj dośrodkowania. Umiejętność szybkiego korygowania swojego ruchu, sprawia, że jest on jeszcze bardziej nieprzewidywalny dla obrońców.
Griezmann jest bardzo efektywny kiedy jest ustawiony jako ostatni zawodnik po przeciwnej stronie, za plecami ostatniego obrońcy. Dzięki temu ustawieniu jest w stanie widzieć więcej, wybrać najbardziej użyteczną strefę do finalizacji i uprzedzić interwencję obrońcy.
Źródło zdjęcia:
https://en.as.com/en/2017/09/30/football/1506782748_103785.html
